Ziołolecznictwo jest najstarszą metodą leczniczą. Początkowo na całym świecie ta najwcześniejsza forma leczenia za pomocą ziół była związana zawsze z szamanizmem i magią, a zielarzom przypisywano nadprzyrodzone moce. Ludzie bali się ich wiedzy i tego, że za pomocą roślin i tajemniczych wywarów mogą nie tylko uzdrowić, lecz również spowodować pewne niedomagania

Poniekąd słusznie. Dlatego niezwykle ważne jest, aby terapeuta stosujący zioła posiadał odpowiednią wiedzę na ten temat i znał wszelkie możliwe przeciwwskazania oraz ich działania niepożądane. Nieprawdą jest, że wszystkie zioła działają łagodnie i nie mogą przynieść żadnej szkody. Dlatego należy ostrożnie podchodzić do wszystkich "gotowych" mieszanek opisywanych w gazetach lub przedstawianych np. w internecie.

O ile zasady medycyny ludowej wydają się być zbliżone do teorii starożytnych pionierów medycyny, takich jak Hipokrates, Dioskurydes czy Galen, o tyle współczesna zachodnia nauka o ziołach, skupia się już na innych aspektach leków roślinnych.

Zachodnia farmakognozja (nauka o lekach pochodzenia roślinnego) zajmuje się surowcami roślinnymi, ich anatomią, pochodzącymi z nich składnikami czynnymi, budową chemiczną tych składników, kierunkiem i mechanizmem ich działania na organizm człowieka oraz sposobem ich uzyskiwania, a także produkcją leków z tych surowców oraz praktycznym ich zastosowaniem (leki ziołowe). Nie odnosi się za bardzo do nauk starożytnych mędrców greckich, którzy nauczali o „czterech humorach, mających różną siłę oddziaływania w różnych porach roku” (Hipokrates). Nie opisuje ziół według ich charakteru termicznego, kierunku działania w organizmie czy smaku, tak jak to czynił słynny grecki lekarz i botanik Dioskurydes. Skupia się na składzie chemicznym i analizie związków czynnych, które odpowiadają za działanie terapeutyczne danego zioła. Na tej podstawie przypisuje roślinie właściwości lecznicze i określa jej zastosowanie w lecznictwie.

Tymczasem starożytne metody stosowania ziół do dzisiaj nadają kluczową rolę w wyborze właściwego leku ziołowego "temperaturze" przypisanej do danego zioła, jego smakowi i kierunkowi działania w ciele oraz wpływowi na określone narządy. Stanowi to podstawowe kryterium doboru ziół dla danej osoby, które to kryterium jest ściśle uzależnione od rozpoznania schorzenia (dolegliwości).

Jeśli np. choroba płuc zostanie sklasyfikowana jako ciepła i sucha (krótki, ostry, suchy kaszel), wtedy należy wybrać do stosowania zioło o temperaturze chłodnej, charakterze nawilżającym i działaniu skierowanym do płuc lub innego narządu, który je wspomaga, a jest osłabiony – w ten sposób dobieramy właściwe zioło do danego, konkretnego zaburzenia.

Do tego nakłada się właściwa dieta. Granica między ziołolecznictwem a dietą jest płynna. Wpływ leków naturalnych i pokarmów na organizm jest bowiem podobny, różni się tylko siłą oddziaływania. Dlatego uważa się, że właściwie dobrana dieta ma dla naszego zdrowia fundamentalne znaczenie. O ile jednak zdrowy skład posiłków możemy – przy wystarczającej wiedzy – ustalać sami, o tyle zioła (mieszanki ziołowe) należy stosować wyłącznie pod ścisłą kontrolą specjalisty. 

Zimne zioła (np. mięta, kwiat wiciokrzewu) stosuje się w chorobach gorąca, zaś ciepłe (np. imbir) w chorobach zimna (np. wodniste wymioty, biegunki). Ale to tylko pojedyncze zioła i przykłady. W praktyce w chorobie występują najczęściej mieszane objawy zimna i gorąca. Dlatego aby je bezpiecznie stosować, potrzebna jest ogromna wiedza i doświadczenie. Tylko wtedy można prawidłowo dobrać odpowiednią w danym przypadku mieszankę. Nieodpowiednie zastosowanie ziół może bowiem nasilić objawy choroby, a nawet spowodować przytrucie.

Przykładowe posiłki:

Powinno dążyć się do trzech posiłków dziennie oraz nie podjadanie między nimi. Przerwy miedzy posiłkami powinny być dostatecznie długie, tak aby poprzedni posiłek został całkowicie strawiony.

Śniadanie
Jest to najważniejszy posiłek w ciągu dnia, powinien być najbardziej obfity. Wczesna pora posiłku gwarantuje to, że zostanie on całkowicie strawiony i wykorzystany na potrzeby dziennej aktywności. Do tego zalecenia powinny stosować się szczególnie osoby z nadwagą, które opuszczając śniadania nadrabiają deficyt kalorii wieczorem obfitymi kolacjami, co sprzyja odkładaniu się tłuszczu.

Śniadanie powinno się składać z pełnoziarnistego zboża z dodatkami owoców, warzyw lub białka. To, jaką opcję wybierzemy zależy od naszych upodobań, metabolizmu i pory roku

Obiad
Można również wybrać coś pasującego do pory roku i własnych preferencji smakowych. Obiad najlepiej nadaje się, aby włączyć niewielkie ilości mięsa lub ryby. Surowe warzywa również najlepiej spożywać w porze obiadowej, jako że są trudne do strawienia, a układ trawienny najlepiej pracuje właśnie koło południa.

Kolacja
Powinna być mała i lekko strawna. Wegetariańska kolacja zapewni zdrowy sen. Najlepiej na kolację nadają się zupy, dania jednogarnkowe, duszone warzywa z niewielką ilością zbóż. Jedzenie białka przed snem jest niewskazane, ponieważ jest ciężko strawne, obciąża układ trawienny, który pod koniec dnia się wycisza. Niestrawione białko zalega w przewodzie pokarmowym powodując toksyczność.

Trudne? A gdzie tu mowa o samodzielnym dobieraniu mieszanek ziołowych albo korzystaniu z gotowych tzw. "cudownych przepisów"

Zachowanie dobrej kondycji zdrowotnej jest sztuką, której trzeba się nauczyć (jak wszystkiego w życiu), dobrze ją zrozumieć (pojąć) i właściwie zastosować.
Jeżeli chcesz iść na skróty, to twoja wola. Ale nie graj wtedy "mądrali" bo możesz pobłądzić ty i dodatkowo zwieść innych. Stracić przy okazji czas, zdrowie i pieniądze na badania, leczenie i naprawianie błędów.