Święta rodzina!?
Kiedy rodzina jest święta ?
Czy wystarczy łaska sakramentu małżeństwa ?
Po kilku latach, kiedy jako kapłan słucham relacji różnych ludzi, powiedziałbym, że nie.
Rodzina nie jest święta
- jeśli ojciec jest nieobecny,
- jeśli mama obmyśla jak być przyjaciółką córki
- Jeśli syn nie mówi «dziękuję».
Rodzina nie jest święta
- kiedy mąż nie potrafi już dostrzec urody swojej żony,
- kiedy żona doświadcza obecności męża jak tyrana
- kiedy synowie traktują rodziców w podeszłym wieku jako ciężar.
Rodzina nie jest święta
- jeśli rodzice nie potrafią powiedzieć synom „nie”, bojąc się, że nie będą ich kochać,
- jeśli rodzice nie pozwalają odejść dzieciom w odpowiednim momencie,
- jeśli rodzice domagają się, by dzieci zrealizowały to, czego sami nie osiągnęli.
Rodzina jest święta
- kiedy ojciec docenia wysiłki syna
- kiedy mama umie powiedzieć synowi «nie» dla jego dobra,
- kiedy synowie nie wstydzą się objąć i ucałować ojca.
Małżeństwo jest święte
- jeśli małżonkowie uczą się żyć wzajemnie dla siebie, nie domagając się pierwszeństwa dla siebie
- jeśli jest gotowe najpierw zawsze widzieć dobro w drugim, a potem, tylko potem, własne błędy,
- jeśli jest gotowe nie mówić : «A mówiłem ci to», nawet wtedy, gdy byłyby wszelkie podstawy ku temu, by to zrobić.
Rodzina jest święta
- jeśli są szanowane, a nie wyśmiewane, marzenia każdego
- jeśli rodzice mówią, lecz potrafią także zamilknąć, aby posłuchać,
- jeśli synowie czują się w domu bezpiecznie, lecz także jeśli czują się wolni pragnąc odejść.
Społeczeństwo nie jest święte
- jeśli dziadkowie (biada im) chcieliby jeszcze grać rolę ojców, by nie utracić kontroli wpływów
- jeśli mężczyźni i kobiety, stając się dorosłymi, nie znajdują swojego miejsca, ponieważ to miejsce jest jeszcze zajęte przez ich rodziców,
- jeśli młodzi nie czują się samodzielni, ponieważ ich rodzice płacą za nich rachunki, twierdząc, że czynią to dla ich dobra i ochraniając ich.
Społeczeństwo jest święte
- jeśli dorośli, stając się dziadkami, potrafią towarzyszyć innym dorosłym w podejmowaniu prawnej odpowiedzialności,
- jeśli młodzi potrafią mówić «dziękuję», lecz także: „teraz kolej na nas”
- jeśli dzieci mogą wzrastać widząc wyraźnie różnicę między dorastającą młodzieżą i ich rodzicami.
Jeśli tak jest, wtedy kolej na nas, aby uświęcać życie!
Tłum. z włoskiego ; ks.Teodor
Zaczerpnięte ze strony Sanktuarium Św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza w Rybniku – Chwałowicach
